|
"Κομματιασμένη",
1992
'Εργο
του
Δημητρίου
Ράτσικα (1946)
Λάδι σε
πανί, 116Χ89
εκ.
Αρ.Απ.: Π-76
|
|
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΡΑΤΣΙΚΑΣ
(1946)
Ο
Δημήτριος
Ράτσικας
γεννήθηκε
στην Κρύα
Ιωαννίνων.
Σπούδασε
ζωγραφική
στην
Α.Σ.Κ.Τ.
στην
Αθήνα από
το 1964 έως
το 1970 με
καθηγητές
τους
Νίκο
Νικολάου
και
Γιάννη
Μόραλη.
Συνέχισε
τις
σπουδές
του
στην
École Nationale Supérieure des Beaux-Arts
στο
Παρίσι,
όπου
ειδικεύθηκε
στη
νωπογραφία,
το
ψηφιδωτό,
το
υφαντό,
τα vitraux
και τη
λιθογραφία
(1973-1979) με
καθηγητές
τους Gustave Singier
και Riccardo Licata. Ακολούθησαν
σπουδές
πλαστικών
τεχνών
στο
Πανεπιστήμιο
της
Σορβόννης
Paris I
(1980-1986),
όπου
αναδείχθηκε
Διδάκτωρ
της
Αισθητικής.
Την πρώτη
του
ατομική
έκθεση
οργάνωσε
στο
Μέτσοβο
το 1978.
Από το
1975,
όμως,
μετέχει
σε
ομαδικές
εκθέσεις
και έχει
οργανώσει
και
μετάσχει
σε
ατομικές
και
ομαδικές
εκθέσεις
τόσο
στην
Ελλάδα,
όσο
και το
εξωτερικό.
'Εχει
τιμηθεί
με
τιμητικό
έπαινο
στο
"Salon International - Paris-Sud" (1975)
και
αργυρό
μετάλλιο
στο "Salon 78"
(1978),
καθώς
και με
πρώτα
βραβεία
αφίσας
στα
"Ηπειρωτικά
76" (1976)
και
ζωγραφικής
από το
Υπουργείο
Πολιτισμού
της
Ελλάδος
(1979).
Δίδαξε
σχέδιο
στη
Σχολή
Βακαλό
(1971-1973) και από
το 1982
έως το 1987
εργάσθηκε
στο
Εργαστήριο
'Ερευνας
της
Ψυχοφυσιολογίας
και
Ψυχοφυσικής
της
'Ορασης
του
Ινστιτούτου
Αισθητικής
του
Πανεπιστημίου
της
Σορβόννης.
Το
έργο του
διακρίνει
ένας
εξορθολογιστικός
και
παραμορφωτικός
εξπρεσιονισμός,
που τον
εντάσσουν
στον
ευρύτερο
χώρο των
νεο-εξπρεσιονιστών.
Ζει και
εργάζεται
στο
Παρίσι.
Π.Δ.Καγκελάρη,
Αναζητήσεις
στη
Σύγχρονη
Ελληνική
Ζωγραφική,
Η
Συλλογή
Καγκελάρη,
τόμ.2,
Αθήνα 1999
|
|